Jouw gezondheid, jouw keuzes, jouw leven

Blog 3: De balans van presteren

De boog kan niet altijd gespannen staan, toch? Als een boog te lang op spanning staat, knapt hij. En zo werkt het ook bij een mens of bij een team. Rust, ontspanning, afwisseling van activiteiten, het is nodig de balans te houden.

Presteren

Goed presteren vraagt veel van een mens en zijn omgeving. Het vraagt energie, focus, motivatie (of discipline). Het vraagt kennis en vaardigheden. Daarnaast spelen externe factoren een belangrijke rol bij presteren: faciliteiten, vertrouwen, voorbereiding op de prestatie. En dan zijn er nog invloeden van buitenaf waar je niet zoveel grip op hebt, maar die wel het presteren beïnvloeden, bijvoorbeeld het weer of samenwerking met anderen. Wil jij (al dan niet met je team) goed presteren, dan heb je eerst al een hele prestatie neer te zetten voordat je daar aan toekomt.

Maar voor het plezier en het lekkere gevoel van een goede prestatie hebben velen het er maar wat graag voor over.

We negeren er pijntjes en ongemakken voor, we zetten er feestjes en andere sociale events voor opzij, desnoods slapen we een uurtje of wat minder. Allemaal voor de prestatie. We doen het met liefde. En houden het ook best lang vol.

Tot het mis gaat

Tot de man met hamer komt. Tot de blessures ons van het sporten afhouden. Tot de burn-out ons ziek thuis zet. Ergens hebben we de signalen gemist (of genegeerd, of erger nog: afgewezen) en hebben we door geknald. Zo op een genadeloze muur af! BAM!!!

En ondanks dat we allemaal weten dat er grenzen zitten aan presteren, is de druk om de beste prestaties neer te zetten nooit zo hoog geweest. Je legt hem jezelf op, je omgeving legt hem op, je leidinggevende, je trainer, je teamgenoten. We worden constant wijsgemaakt dat we altijd de beste versie van onszelf moeten zijn en keihard moeten presteren. Kijk maar eens op social media….

 Meer balans is beter (en langer)presteren

Herken je bovenstaand verhaal? Bij jezelf? Of bij anderen? Ik wel hoor. Mijn lijf gaf aan alle kanten aan om rust te nemen. Mijn omgeving zei het tegen me. Mijn fysiotherapeut waarschuwde me dat mijn blessures niet over zouden gaan als ik niet rustiger aan zou doen. Maar ik negeerde alles. Ik voelde het wel, ik hoorde het wel, maar deed net of het er niet was. En geloof me: mijn koppigheid wint het niet van de meedogenloze wijsheid van het lichaam. En dus ging bij mij even het licht uit en heeft het een half jaar geduurd voordat ik weer wat licht zag en kon genieten van wat ik deed.

De oplossing: balans, rust, af en toe de teugels laten vieren, activiteiten doen die alleen maar plezier geven (zonder enige prestatieverplichting). Het helpt echt om naast het presteren ook niet-prestatiegerichte activiteiten te doen. Te genieten, zonder je schuldig te voelen. Ik heb gemerkt dat ik daardoor nu veel beter presteer. Ik ben meer ontspannen en kan me beter focussen. Ik haal betere resultaten.

Ervaar jij balans in presteren en niet-presteren?

Wat doe jij om los te komen van je sport of werk? Hoe laad jij je weer op?

Geniet je van de prestaties die je neerzet? Zie je ze? Vier je ze?

Ervaar je druk om te presteren? Waar voel je die? Voelt die goed of niet?

Yolanda van Wanrooij

‍