Jouw gezondheid, jouw keuzes, jouw leven

Een paar maanden geleden schreef al de eerste aanzet voor deze persoonlijke blog. Toen ik hem zojuist terug las, viel het me al op hoeveel er in de tussentijd al weer veranderd is. Hoeveel ik eigenlijk geleerd heb de afgelopen tijd.

Terwijl ik dit schrijf, heb ik net weer mijn sportschema aangepast omdat ik een verkeerde beweging heb gemaakt en mijn lijf daarvan moet herstellen. Sommige oefeningen zitten er nu even niet in en hardlopen… misschien maar even niet.

Balen natuurlijk, maar daarnaast ook een goed moment om terug te pakken op al die waardevolle lessen die ik geleerd heb in revalideren.

Terug in de tijd

Vorig jaar begon het blessureleed met een Runners knee. Een pijnlijke blessure aan een pees in mijn been. Nadat ik er veel te lang mee had doorgelopen, ging ik uiteindelijk dan toch maar naar een fysiotherapeut. Hardlopen zat er even niet in en ik kreeg oefeningen om te doen. Ook mijn krachttraining moest aangepast worden. En daar had ik veel moeite mee. Bij krachttraining wil ik zwaar kunnen trainen, kilo’s knallen en dat mocht niet. Ik pepte mezelf op met de gedachte dat ik dan altijd nog genoeg spieren in het bovenlijf zitten die ik ook kon trainen. Dus vooruit dan maar.

Totdat het daar ook fout ging. Schouderinstabiliteit zette een streep door die rekening. Een venijnige spuit in m’n schouder en het advies om rust te houden moesten de ergste pijntegengaan.

En zo was er niks meer te sporten.

Mentale klap

Niet kunnen sporten, betekent voor mij ook de mentale voordelen van sporten missen. Sporten is voor mij meer dan alleen een fysieke aangelegenheid. Dat, gecombineerd met slecht slapen door de pijn die ervoer, maakte het voor mij mentaal één van de meest zware tijden die ik heb meegemaakt. Fysiek was het rot, mentaal was de last veel erger. Ik kwam erachter dat ik geen oplaadpunten had. Ik had niks wat de last enigszins verlichtte, geen afleiding. En zo kon de stress bij mij vooral opbouwen en daarmee het fysieke herstel verschrikkelijk in de weg zitten. Tot het punt dat ik er niet alleen fysiek maar ook mentaal helemaal doorheen zat.

En had ik voor het sporten een personal trainer, voor het revalideren een fysiotherapeut, voor mijn mentale gezondheid in relatie tot het sporten was er niemand. Dat was zwaar.

Revalideren met ervaring

Fast forward naar nu. Welke lessenneem ik dan mee van toen? Wat doe ik nu anders?

-Ik blijf niet lopen met fysieke klachten 😊

-Vragen, vragen, vragen…. Als ik een vraag heb, stel ik hem

-Mijn angsten, onzekerheden, ik benoem ze. Bij de fysio of mijn personal trainer. Zij hebben er voor geleerd, zij kunnen me geruststellen of uitleg geven

-Ik heb afleiding, oplaadpunten, zodat ik mentaal gezond blijf

-Ik weet nu hoe belangrijk is het is voor me om te kunnen blijven sporten, zowel fysiek als mentaal. Mijngezondheid staat daarom voorop en ik pas mijn training daar op aan.

Maar mijn belangrijkste les, en die wil ik zeker als dringend advies meegeven.

Neem je mentale gezondheid net zo serieus als je fysieke gezondheid. Ervaar je mentale klachten als somberheid, depressie of angst, blijf er niet mee lopen. Zoek hulp! Ga in gesprek, vraag om hulp! Hoe mentaal veerkrachtiger je bent, hoe beter je om kunt gaat met fysieke klachten en blessures. Je herstel gaat daardoor ook beter.

Je klote voelen omdat je niet dat kunt doen waar je hart ligt is niet zwak. Het geeft vooral aan, hoe belangrijk het is voor je!

Yolanda van Wanrooij

‍